Legenda en legende vroeger
'Legenda' is Middeleeuws Latijn en betekent letterlijk 'dat wat gelezen moet worden', van het Latijnse 'legere', dat 'lezen' betekende. 'Legende' daarentegen, is een jonger woord dat is afgeleid van 'legenda' en dat lange tijd zowel 'verklaring van symbolen' als 'heiligenverhaal' heeft betekend.
Legenda en legende nu
'Legende' werd dus lange tijd gebruikt voor twee betekenissen. 'Dat wat gelezen moet worden' was blijkbaar zowel een verklaring van symbolen, als een verhaal over het leven en lijden van heiligen (dat verhaal werd dan gelezen op de gedenkdag van die heilige). Vanuit de betekenis 'heiligenverhalen', oftewel 'wonderverhalen' werd 'legende' later ook gebruikt voor elke poëtische voorstelling vanuit kerkelijke hoek. Nog weer later werd 'legende' ook gebruikt voor wereldlijke voorstellingen (voor die tijd werd een wereldlijke voorstelling altijd met 'sage' aangeduid) en werd een 'legende' steeds meer als iets historisch ongeloofwaardig gezien, een soort mooi mysterieus sprookje.
Pas in de tweede helft van de 20ste eeuw (1984) is het woord 'legenda' weer ingevoerd, om een duidelijk onderscheid te kunnen maken tussen de twee betekenissen.
Wat is er in 1984 gebeurt? Herziening Nederlandse taal?
BeantwoordenVerwijderenHoi Art, er kwam toen een nieuwe van Dale waarin uitsluitend legenda werd vermeld voor de betekenis ‘verklaring van tekens’ en niet meer legende, zoals eerder wel gebeurde.
BeantwoordenVerwijderenHier staat het hele verhaal: http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/legenda
gebeurd*
BeantwoordenVerwijderennou ja ik heb er erg veel aan gehad maar mischien met minder namen en een betere omschrijving
BeantwoordenVerwijderendaar ben ik het mee eens Unknown
Verwijderendat is best onaardig
Verwijderennou ja ik heb het nog niet gelezen maar ik vind het nu al gek ik hoef niet te weten wat U tegen ART zegt oke?
BeantwoordenVerwijderenalbert*
Verwijderenik heb er geen drol aan gehad
BeantwoordenVerwijderen